Blogujemy bo...?

Dla niektórych pisanie bloga to przelewanie swoich myśli na elektroniczny papier, taka forma współczesnego pamiętnika. Dla niektórych ma działanie terapeutyczne,  dla innych może stanowić wartość wręcz tffór… wróć – twórczą, moralizatorską albo towarzyską. Fajnie jeśli ma jakąkolwiek… Jedni  sami tworzą kolejne, tematyczne strony i prowadzą je z niemałymi sukcesami,  wzbudzając zainteresowanie wśród przybywających licznymi gromadami subskrybentów, inni zostają postawieni przed faktem dokonanym i wręcz zmuszeni... albo raczej zaproszeni do współtworzenia;-) Ci sami również prowadzą rzeczonego baaardzo nieregularnie i w tylko im znany sposób /albo i nie…/ czasami napiszą bo mają coś fajnego do przekazania, albo naszła ich, nie wiadomo kiedy i skąd nagła wena…. Bywa, że piszą z nudów albo wręcz odwrotnie – bo jest tyle innych ważnych i pilnych spraw do zrobienia, że nie ma to jak olanie wszystkiego i naskrobanie nic nieznaczącego wpisu na swoim blogasku. A reszta leży. Leży i kwiczy. Ten powód jest mi chyba najbardziej znany i  najbliższy memu sercu, bo i najczęściej wykorzystywany ;-)  Co nie znaczy wcale, ale to wcale, że jak nie piszę to niby laba na całego i święty spokój. O nie! To znaczy tylko tyle, że w tych mało owocnych pod względem pisania fragmentach życia dochodzi do głosu zdrowy rozsądek i racjonalne gospodarowanie czasem (niby)wolnym.  Chwilami  też lepiej klepać bezmyślnie w klawisze i zająć czymś myśli i, choć na chwilę uciec od rzeczywistości… pomimo, że  to złudne bardzo uczucie i krótkotrwałe zajęcie, to bywa, że podświadomie bardzo potrzebne...

A czasami zwyczajnie dobrze jest rozgrzać paliczki naszych dłoni bo jak powszechnie wiadomo fitness to zdrowy tryb życia, a zdrowy tryb życia jest trendy, jazzy i cool, chociaż cool i jazzy to już podobno  passe od dawien dawna.

***