"Croire au ciel, elle veut bien,
aux esprits, aux magiciens.
Croire aux nouvelles du matin,
Même si c'est dur elle veut bien.
Mais croire qu'une autre ai pris sa place,
Dans chacun de tes mots d'amour.
Qu'elle ai dessinée une impasse,
Que de toi il faille faire le tour.
Que le temps passe en un éclair,
Et ne laisse de l'or que les pièces.
De la monnaie qu'on voit parterre,
Pour laquelle personne ne se baisse.
Elle veut bien croire,
A tous les mensonges, tous les dieux, toutes les histoires.
A tous les mirages, tous les voeux, tous les hasards.
Elle veux bien croire,
A toutes les excuses des retards,
Et les fautes dans mes salons j'veux pas le voir.
Mais elle ne peut croire que tu n'l'aime plu."
czyli po polsku mniej-więcej tak:
Bardzo chce wierzyć
w niebo W duchy i magików
Wierzyć w nowiny o poranku
Nawet jeśli jest ciężko, chce bardzo
Lecz myśleć, że jakaś inna zajęła jej miejsce
W każdym z twych wyznań miłosnych
Że jest w położeniu bez wyjścia
(...)
Że czas pędzi jak błyskawica
I zostawia tylko resztki ze złota
Drobne, które widzimy pod nogami,
po które nikt się nie schyla...
Chce wierzyć bardzo
We wszystkie kłamstwa, wszystkich bożków, wszystkie historyjki
We wszystkie złudzenia, życzenia, przypadki
Chce wierzyć bardzo
We wszystkie wymówki dla spóźnień
A błędów po swojej stronie nie chce widzieć
Jednak nie może uwierzyć, że już jej nie kochasz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz